Robin van der Mast
Utrecht Station Oost
Gevraagd werd mij wat mijn visie was op de provincie Utrecht in het jaar 2050. Als ik denk aan 2050, dan denk ik aan de natuur die steeds meer verdwijnt doordat de mensheid over het algemeen te veel van de natuur neemt, maar er te weinig voor teruggeeft en het feit dat de mensheid enorm groeit in aantallen.
Voor dit project ben ik gaan kijken naar de toekomstverwachtingen wat betreft de bevolkingsdruk op Utrecht. De verwachtingen voor 2050 zijn dat we van 7,6 miljard mensen naar wel 10 miljard mensen gaan wat betreft de bevolkingsgroei, en dit zal niet zonder gevolgen zijn. In Utrecht zal dit op het openbaar vervoer en met name het treinverkeer een enorme druk opleveren waar het huidige Utrecht Centraal nu al te klein voor is verklaard. Omdat verdere uitbreiding vrijwel niet meer mogelijk is, heb ik het concept bedacht om er een nieuw station bij de bouwen met de omvang van het huidige Utrecht Centraal, waardoor de verwerkingscapaciteit wordt verdubbeld. Het station komt aan de Oostzijde van Utrecht stad te liggen, direct aan de Uithof, waardoor er een grote splitsing zal zijn in mensen die naar Utrecht Station Oost gaan, of naar Utrecht Centraal. Dit zal de grote druk er enorm van af halen en kan als back-up dienen in geval van calamiteiten op het huidige Centraal Station.
Hieronder ziet u twee kaarten. De bovenste kaart laat de huidige situatie zien met alleen het huidige Utrecht Centraal. Waarna de tweede kaart volgt waarop te zien is waar Utrecht Station Oost zal komen en hoe de spoorwegen zullen lopen. De treinbanen zullen zo veel mogelijk worden aangesloten op de huidige sporen, zodat er zo veel mogelijk gebruikt wordt gemaakt van de ruimte die nu al beschikbaar is gesteld voor de spoorwegen.
Kaart Utrecht 2018
Kaart Utrecht Stad 2050 met het nieuwe Station Utrecht Oost
Om het gebouw duurzaam en ecologisch verantwoord te maken, zal het dak grotendeels bedekt worden met zonnepanelen en dakbegroeiing. Zoals in de afbeelding hieronder te zien is, is het gebouw in tweeën gesplitst qua design. In de architectuur van de Uithof vind ik dat er een groot contrast te zien is tussen de stedelijke bebouwing en de natuur. Ook de snelweg die boven de Uithof ligt, is een grote scheidingslijn die de moderne bebouwing van de Uithof scheidt van de rustige weilanden aan de andere kant. Deze botsing heb ik terug laten komen in de vormgeving van het station, die ondanks de botsing van beide partijen, de twee elementen toch met elkaar verbindt middels het gebouw.