Hoe ziet Utrecht er in 2050 in mijn ogen uit? Dat was de vraag. Eerst van mijn eerste gedachten waren: Vliegende auto’s, groene wolkenkrabbers, maar ook woon communities.

Een community is een manier van leven. Je woont samen met anderen in één groot complex of over aantal huizen verspreid. Hierin deel je elkaars spullen, faciliteiten en tijd. Een community is vaak hecht in elkaars persoonlijke levens. Ze koken samen, onderhouden het huis en delen de dezelfde interesses.

Ik heb een systeem gecreëerd voor een community die bijna overal toepasbaar is. Je kunst denken aan bestaande buurtschappen, maar ook aan leegstaande panden en braakliggend terrein met potentie.

Mijn streven? Het laten opbloeien van communities in Utrecht waarin jong en oud elkaar helpt, inspireert en accepteert. Jongeren kunnen de houden helpen en andersom. De zorg wordt immers iets waarin we in toekomst krap mee gaan zitten en voor starters is het een goedkoop onderkomen. Daarnaast is een co-living zeer duurzaam en kan het kwesties zoals leegstand oplossen, door zich in loze panden te vestigen.

Hoe werkt het?
Stel, je gaat wonen in één van de project van CO-LIVING. Een project die zich afspeelt op een toentertijd braakliggend terrein. Het eerste wat je doet is de basis bemachtigen. Een eigen plekje.
Een klein huisje. Een casco woning. Deze kun je plaatsen naast of op een steunpunt. Dit is de basis van je community. Hierin vind je alle faciliteiten, ruimten en medebewoners.